.
De Urzeidmann hat seiner Fraa
gesaad - beim Mondanbelle:
„Die Naachd fang aan isch - isch das klaar? -
die Ur-Zeid umseschdelle!
Statt dass mir nur in demm doo Ur-
Zeitalter lääwe dääde,
gebbd‘s Zeid, dass endlisch mir mool zur
modern‘ Zeid upp uns däjte!“
Die Urzeidfraa, sie bremsd'ne gleisch:
„Isch gebb‘ dir Ur-Umschdelle!
Schwätz duu mir ned so dummes Zeisch,
geh‘ weider Mond anbelle!“
Es had im gudde Urzeidmann
zum Weib viel Lieb‘ gewohnd hald:
„Ach Annabell, isch loss es dann,
un jaul‘ weider zum Mond hald!“
vcj
(in saarländisch-rheinfränkischer Mundart)
Gedichtform: